Paul Vincent (Aalst °1960)
Paul zocht ooit in een studiegids naar een passend beroep. Hij geraakte niet verder dan de letter 'a'. Archeoloog of architect, één van beide zou het worden. Graven naar het verleden of bouwen aan de toekomst. Verwijderen met spatel en penseel tot op het bot of materie samenstellen tot een zinvol geheel. Hij groeide professioneel uiteindelijk toch een andere kant uit, ergens verderop in het alfabet.
In gedichten ging hij ondertussen wel op zoek naar essentie en samenhang. Schrapen tot alleen de meest noodzakelijke woorden overblijven om het onzegbare te bedichten, puzzelen en schikken tot inhoud en presentatie een harmonisch geheel vormen.
Na jarenlange solitaire zolderkameractiviteit kwam hij met zijn poëzie naar buiten in de strijd om het behoud van het met sloop bedreigde polderdorp Doel. In de tweede editie van de DorpsDichterDoel-wedstrijd eindigde hij tweede.
Een jaar later, in augustus 2010, verscheen de fotobundel in tegenstrijd; een samenwerking met Doel-fotograaf Richard De Nul. Met gedichten uit deze bundel stond hij op diverse podia in Vlaanderen en Nederland.
Begin 2014 bracht hij de bundel 'trommelvuur' uit; een verzameling van 48 gedichten over de
Eerste Wereldoorlog. Enkele poëmen werden op muziek gezet of in kalligrafie weergegeven; verschillende lezingen volgden.
In 2018 resulteerde de samenwerking met grafisch ontwerper en fotograaf Bart Wynant in de bundel 'onderweg' en in meerdere tentoonstellingen.
Ondertussen werden andere gedichten in tal van verzamelbundels opgenomen en behaalde hij diverse podiumplaatsen in poëziewedstrijden waaronder ook enkele eerste prijzen.
Hij wordt wel eens omschreven als een minimalistisch dichter die een sobere taal hanteert in strak afgelijnde verzen. Dus toch een beetje archeoloog en architect?