Wivine Vanmechelen (Genk)
Woon (ja, "woonachtig zijn" vind ik zo''n rare twijfelachtige grond om op te staan, dus liever woon) sinds de jaren 90 te Balen in de Antwerpse Kempen, maar ik kom oorspronkelijk uit Genk. Ben ongewild een hoopgevend voorbeeld voor de Belgische communautaire politiek, geboren uit een Waalse moeder en een Vlaamse vader!
Ik ben gehuwd en samen hebben we 2 kinderen. Mijn studie- en beroepskeuze, nu 40 jaar geleden, komt voort uit een soort oerdrang naar goed ingevoeld te worden, naar juist begrepen te worden, met of zonder woorden. Nog steeds lijkt me dit zo essentieel om gelukkig te kunnen zijn, je op één of andere manier erkend te voelen. Vandaar dus dat ik voor logopedie gekozen heb om mensen te helpen voor wie het spreken of ruimer genomen de communicatie niet zo "vanzelfsprekend" is. Heb nog geen moment spijt gehad van mijn keuze, mijn werk geeft me nog steeds veel voldoening.
Ondanks het feit dat ik dus reeds een tijdje in de wondere wereld van de taal vertoef, is het pas op latere leeftijd dat ik zelf gedichten ben beginnen schrijven.
Totaal onverwacht heb ik op een dag van iemand een persoonlijk, speciaal briefje gekregen met zelfgeschreven gedichten. Het raakte me diep en het heeft heel veel in me losgemaakt.
Een beetje later kwam ik in contact met het Mols PoëzieAtelier, waar ik sindsdien graag aan deelneem.
Wat begon als een "therapeutisch-voor-mezelf-van-mij-af-schrijven" groeide uit tot het schrijven van gedichten waar ook een ander zich in kan vinden.
Intussen leerde ik mede dichter en zanger-gitarist Lieven Van Vaerenbergh kennen. Bij hem ontdekte ik veel poëtische affiniteit in thema''s en stijl.
Dat werd de aanzet om onze muze creatief met elkaar te delen. Enkele jaren geleden kregen we het idee om bekende en minder bekende pareltjes uit de Franse chansons in het Nederlands te hertalen.
Zo verzorgen we samen heel graag optredens waarin eigen poëzie en chanson vervlochten worden.
Mijn diepste wens is om de wereld een klein stukje mooier te maken voor iedereen.
''mag zachtheid draagkracht worden''
In de hoop kennis met je te mogen maken,
boven gedichten en gedachten uit,