Copyright © 2024 Mols Poëzie Atelier.be : Alle rechten voorbehouden
Klik op het logo om verder te gaan
Jacqueline Booij (Appingedam °1956)
Jacqueline is de jongste telg uit een Nederlands schippersgezin. Haar
schooltijd en jeugdjaren bracht zij door in het noorden, zuiden en oosten
van Nederland. Het water miste zijn aantrekkingskracht niet, zodat
zij in haar volwassen leven nog ruim veertien jaar over de wateren
zwierf. Toen het getij keerde, kwam zij in Mol terecht, waar zij nu al
27 jaar woont.
Omdat ze in het begin wat moeite had met het Mols dialect te
verstaan, besloot ze zo snel mogelijk te integreren. Ze richtte een kleine
soephandel op en trok vijf jaar met haar camionette met scheepsbel
door de Molse straten en campings.
Al snel "klapte" ze een aardig woordje mee tijdens het soep uitscheppen,
al is het haar nooit gelukt haar eigen accent te verdoezelen. Het
rijmen en dichten is haar met de paplepel ingegeven, haar vader, broers
en zus, allen hielden zich graag met taal en woordspelingen bezig.
Regelmatig werd de pickup opgezet en genoten van conferences van
Toon Hermans, Wim Kan en Wim Sonneveld. Toen Jacqueline in
2001 een gedicht voor haar tachtigjarige vader schreef, kreeg zij het
advies er een melodie bij te bedenken. Al snel volgde er een hele reeks
liedjes over de gewone dingen des levens. Na een eerste kennismaking
met het Mols PoëzieAtelier (waar haar broer Jan al enige tijd lid van
was) kreeg zij de drang om haar schrijfwijze en blik wat te verruimen.
Sinds 2012 is ze aangesloten en geniet ze van de verschillende
stijlen van de dichters en de leerrijke besprekingen in de
"Zaterdagkamer".