Verbinding

Al mijn vrienden hebben kleine nesten,
mus en wulp, de knager en de sluwe,
niks overdreven, geen allures of dikke muren
rond hen gebouwd, simpel veders,
huid eronder en haren,
met een knipoog naar mij
omdat ik stil benader, niet laat schrikken,
hen allen die kleine nesten bezitten.
Ik heb ze dan mensen liever.

Als het mottig miezert zo dikwijls dat het miezert,
wil ik me klein maken, tussen hen in vlooien,
kruipen en liggen, zo dikwijls
dat ik mijn eigen dingen verzaak,
dan wordt mijn hoofd een kleine kop die rust
wanneer mijn stemming weer de deur verlaat.

Annie Jansen

---

Naar boven

tranen van verdriet
woede en pijn
het is allemaal geweest
maar het mocht er niet zijn

onderdrukte emoties
of ervan wegvluchten
leiden tot ziek zijn
en maken je klein

ik heb je gezocht
liep dezelfde paden
jij was daar niet
alleen je verdriet

als ik zoek
vind ik jou
alleen in mijn hart
waar je altijd zal zijn

Frans Slegers

---

Naar boven

haiku

geurend herfstbladval
onder mijn leren zolen
komt dood tot leven

Jacqueline Booij

---

Naar boven

coördinatie

daar waar parallel en meridiaan botsen
liggen mijn wortels
voel ik me thuis
ondanks de bedreigende getallen
die onlosmakelijk bij dat punt horen

tijdens een poging die code te wijzigen
werd ik plots wakker in een woestijn
op een ander kruispunt
vele graden verder
vele graden warmer

gelukkig kon ik me nog
het wachtwoord herinneren
een geluk bij een ongelukje
het stond dan wel in de cloud
maar hier was geen wolkje aan de lucht

voortaan blijf ik van codes af

yoob

---

Naar boven

Neetje

Dag Neetje, vlijtig vlietje.
Mijn gedachten stromen met je mee,
mijmeren bij jouw murmelen.
Elk seizoen een ander habijt maar trouw aan je loop,
levenswater in je ader, een oase van oost naar west.
In ochtendnevel, avondgloed of stille nacht
omarmt het land je stuwende kracht.
In jouw golvende schoot een mysterie van schepsels,
oord van leven voor eendjes, visjes, lelies en libellen,
buur van natuur, bos en veld, wei en hei.
Routine van de eeuwigheid.
Van Neetje naar zeetje bewolken, neerdruppelen,
terug naar Neetje.
Jij vlood, vliedt en zal vloeien door alle tijden.
Tot nog!

Ludo Bruyninckx

---

Naar boven

we mogen weer

fietsen
om ergens te geraken
nat worden
zonder klagen
over een slechte zomer
warm hebben
omdat we gewoon binnen zitten
trui aandoen
omdat het koud is
het allermooiste seizoen
alleen
jammer van die herfstkleuren

Peter Jansen

---

Naar boven

ongenode gast
(buizerd)

zonder aan te kloppen
meldde zich een ongenode gast
eerst verkende hij de verlaten plek
die de schapen kaal gegraasd hadden
speurde met priemende blik naar
elk levend wezen dat durfde te overwegen
zich te verroeren of te bewegen
deed enkele ongemakkelijke pasjes
ging op een boogscheut van onze deur
stilletjes op een paaltje zitten turen

net toen wij eraan dachten
die kerel binnen te laten
besloot hij weg te zweven over het land
te laat kwamen wij om die vreemde vogel
te vergezellen op zijn vlucht

Walter Luyten

---

Naar boven

Elk seizoen is een oude bekende die uit de verf komt,
vol toekomst en belofte of afbladdering en ontmanteling.
Dat is het absolute van de seizoenen,
vandaag een debuutprijs, morgen een ontslagbrief.


Herfst

Met Zijn zegen en laatste woord, ondanks
de opzettelijke slagen en verwondingen
van de gure herfstwind,
is Hij er vanzelfsprekend gerust in.

Toch is het om zeep, nu de herfst de boel aan
t afbreken is, de bomen hun tong verloren hebben.
Kreunende takken en tegenspartelende bladeren
blazen geen nieuw leven in.

Na de poëzie van de herfstkleuren
rest een uitgemolken wereld magere melk,
een leeg en versleten landschap
met zure wind over het grauwe vel.

Niemand wil hier pensioneren,
God blijft met lege handen achter.
Winterleegte is ook natuur, toch
is er vrees dat Hij zijn geld terug eist!


paul sannen

---

Naar boven