Walter Luyten (Mol °1947)
Voor mij is het Mols PoëzieAtelier een bijzonder collectief. Een collectief van mensen die hun kwetsbaarheid durven uiten. Van mensen die hun meest weerbarstige gevoelens in poëzie durven uitdrukken. Van mensen die elkaar hierin vertrouwen.
Die werking motiveerde mij in 2004 om aan te sluiten bij het Mols PoëzieAtelier.
Schrijven is voor mij geen alleenstaand doel. Het actief bezig zijn met taal helpt om het meest breekbare in het leven een plaats te geven. Het schrijfproces op zich werkt therapeutisch en helend. Helpt om beter met mijn manisch-depressieve wezen om te gaan en ermee te leven.
Het enthousiasme dat ontstaat tijdens de zaterdagbijeenkomsten versterkt ieders interesse voor poëzie, taal en literatuur. Dit zorgt voor een win-winsituatie. Ieder van ons wordt er beter van.
Ik schrijf in een eerder gebalde stijl over emoties, onrecht, zingeving, kwetsbaarheid, natuurbeleving ...
Eigenlijk over zowat alles wat het leven behelst.