stroom


gekweld ben ik de dans ontsprongen
een glimp te jong voor rechte paden
door het hard van steen wellen mijn aders

mijn loop versnelt nog naar beneden
ik krijg pas naam in grote steden

ik wil mijn afkomst niet verloochenen
maar weet dat ik niet zal herbronnen
de weg terug blijft onbegonnen

nu ik mij in het diepe waag
me in het woelig water was
volg ik mijn meeslepende droom

tot stilte in het water valt


Jacqueline Booij

---

Naar boven

De hemel


Ik heb de dag gedood en al de dagen
van voorheen zoals zovele.
Er was een sterk verlangen, er was
een zinloosheid, beide heb ik uit
mijn paradijs verdreven.

Ik dood de dag nu vele malen
in eenvoud en zonder wijn,
zijn dwaasheid lieten mijn ogen
falen te zien wat ik echt moest
zien. De druiven in het vat die
mijn voeten hadden plat getrapt,
dat sap kon mij toen nog bekoren.

Nu lijken de hemel en de schoonheid
van zijn opengesperde veren, de liefde
die zonder woorden spreekt, meer dan
ooit dichterbij. Ik zal de dag blijven
doden om eens na lengte van
opgemeten dagen overmand te worden
door de kracht van dat helder licht.


Annie Jansen

---

Naar boven

dood van een …


aan de rand van moeder aarde
laat ik me met mijn geleider
meevoeren door de stroom
hoop dat ik de spanning volhoud

zolang er licht is
heb ik nog weerstand
maar de volgende fase
zal me dimmen tot nul

ik besef met een schok
dat met deze frequentie
snel de stoppen zullen doorslaan

ik trek daarom de stekker eruit


yoob

---

Naar boven

Een verliefde molenaar


Trots, als klonk het verrassend
toen zij even langs kwam,
luister
hoe mijn molen met mij praat:

zijn tanden knarsen,
zijn kamwielen in draf.
Let op de maat
van zijn ratelende raderen,
de klop van t staakijzer.
Hoor hoe hij - wind op kop
zn zwaai weer vindt.
Ik hou van het kraken,
de draai van zijn oude hout.

Zijn liefste geloofde zijn oren,
zijn gevlei
en alles wat hij niet zei.


Paul Sannen

---

Naar boven

Don Quichot


De zwerver binnen muren
waar de klok tikt tijdsgebonden,
landschappen gegijzeld in kaders
waar veld en weide sprakeloos zijn
de wind niet zingt.

Terug het groen verzamelen in je hoofd,
dolen over het lieve vel van weiden,
van de vijver vrede drinken
en woorden schrijven zonder gedaante,
vluchten uit het schrijn.

Een zonnevinger schrijft op t tafelhout,
woorden groeien ongezien
uit niets op regels uit elkaar,
van hoorbaar zwijgen
tot klanken op papier.

Reizen in je brein, als Don Quichot
en water horen klateren,
puur hemels festijn,
het kneden van uw dromen
tot in niet te peilen verten...


René Cuypers

---

Naar boven

achter de kerk


in het sint-jozefshofke
stellen verweerde nissen
vergeten taferelen voor
ook de grot is aangetast
ze biedt amper onderdak

je treft er mensen
van een zeldzame soort
ze strompelen
of met hulp rollen ze
de gebedsplaats door

toch schenkt het hofke
lafenis aan ieder
elke religieuze link is
met zorg door de tijd
weg geërodeerd


Walter Luyten

---

Naar boven

velo-droom


water zal ik naar je brengen
bloemen plukken uit de
voor ons verboden voortuin

in het zandpad bij de vaart
met mijn hiel de streep
van aankomst trekken

ik wil je sproeten
vrij van modder vegen
de zegepalm aandragen

en trouwen met een tricolore
kampioen die mij voeren kan
achterop zijn fiets

naar de kermis in het dorp


paul vincent

---

Naar boven

Fietsen


Nog steeds deze dagen fietst hij langs wegen
en paden uit zijn jonge jaren, ontwaart hij
kortbij en ver weg herinneringen die, hoewel
vergeten, hem telkens weer en met het klimmen
van de jaren meer en meer, weten te vinden.

Ooit wou hij langs wild water fietsen of een
berg beklimmen, doch op zijn weg stroomde
geen water, lagen geen bergen noch diepe dalen,
er waren enkel de dromen en de schroom bij het
naderen van het kruispunt waar moest worden gekozen.

Waar hij zo vaak te overdenken stond welke
richting hij moest nemen en waar hij nooit de
juiste beslissing vond, terwijl hij bij het talmen
ondertussen in wanhoop en moedeloosheid
al zijn gedroomde kansen leek te ontlopen.

Pas toen hij bij de hand werd genomen door haar
die hij lang over het hoofd had gezien, vond hij
een weg, of liever liet hij zich leiden naar een
straat die hem aanvankelijk doodlopend scheen,
maar uiteindelijk en onverhoopt een uitweg bood.


Jos Deckx

---

Naar boven

de weg


het regent pijpenstelen
koude en gevoelloosheid

alles is ver weg
de weg zelf niet veilig

de hemel geen hemel
zwart als de nacht

een krop zonder keel
zoals de dag geen dag

een nieuwe honger
wreed en wrang

het kind vermant zich
de man een angstig kind

zijn vinger tintelt
twijfelt aan de trekker

Annie Jansen

---

Naar boven

mediaal bedrog


waar denk je aan
wordt gevraagd

de smeltende ijskap
de stijgende zeespiegel

toenemende droogte
hongerende mensen

verdrinkende vluchtelingen
onschuldig vervolgde burgers

het stemt me diep treurig
maar het leven gaat door

breed lachend in de camera
post ik een nieuwe omslagfoto

en krijg tien reacties
met de duim omhoog


Yoob

---

Naar boven